Σου φταίνε όλα, και τ’ άρωμά μου ακόμα
είναι βαρύ μου λες, είναι βαρύ μου λες,
όλα σου φταίνε, τα λόγια μου σε καίνε
τα λες υπερβολές, και λες υπερβολές,
και λες υπερβολές.
Δε με κοιτάς, που τρέχεις,
τίποτα δεν αντέχεις, τι έχεις.
Και θα σου λείψω και θα μου λείψεις
αν καταλήξεις να μ’ εγκαταλείψεις,
και θα σου λείψω και θα μου λείψεις
αν θα τολμήσεις μόνη να μ’ αφήσεις.
Σε πνίγουν όλα, κι η αγκαλιά μου ακόμα,
σαν να ‘ναι φυλακή, σαν να ‘ναι φυλακή,
όλα σε πνίγουν, δεσμά που σε τυλίγουν
λες κάθε μας στιγμή, την κάθε μας στιγμή
την κάθε μας στιγμή.
Δε με κοιτάς, που τρέχεις,
τίποτα δεν αντέχεις, τι έχεις.
Και θα σου λείψω και θα μου λείψεις
αν καταλήξεις να μ’ εγκαταλείψεις,
και θα σου λείψω και θα μου λείψεις
αν θα τολμήσεις μόνη να μ’ αφήσεις.
Μη μ’ εγκαταλείψεις.
|
Su ftene óla, ke t’ áromá mu akóma
ine varí mu les, ine varí mu les,
óla su ftene, ta lógia mu se kene
ta les ipervolés, ke les ipervolés,
ke les ipervolés.
De me kitás, pu tréchis,
típota den antéchis, ti échis.
Ke tha su lipso ke tha mu lipsis
an katalíksis na m’ egkatalipsis,
ke tha su lipso ke tha mu lipsis
an tha tolmísis móni na m’ afísis.
Se pnígun óla, ki i agkaliá mu akóma,
san na ‘ne filakí, san na ‘ne filakí,
óla se pnígun, desmá pu se tilígun
les káthe mas stigmí, tin káthe mas stigmí
tin káthe mas stigmí.
De me kitás, pu tréchis,
típota den antéchis, ti échis.
Ke tha su lipso ke tha mu lipsis
an katalíksis na m’ egkatalipsis,
ke tha su lipso ke tha mu lipsis
an tha tolmísis móni na m’ afísis.
Mi m’ egkatalipsis.
|