|
Κάθε ανάμνηση μια βαθιά πληγή
και η μυρωδιά στη βρεγμένη γη
όσο πιο μακριά τόσο πιο κοντά
κι ότι αγαπώ το κρατάω κρυφό
μα δεν ξεχνώ…
Κάθε γειτονιά μια γλυκιά στιγμή
και τα χνάρια του στην παλιά αυλή
όπου κι να βρεθώ όσο κι αν χαθώ
μια ζεστή πνοή θα μ’ ακολουθεί σαν προσευχή
Μη μου ζητάς να ξεχάσω πια
όσα έχω στην καρδιά
Κάθε μου βραδιά κι ένας στεναγμός
στο ταξίδι αυτό πουθενά σταθμός
είναι πια αργά δε γυρνάω ξανά
κι ότι αγαπώ το κρατάω κρυφό
μα δεν ξεχνώ…
Μη μου ζητάς να ξεχάσω πια
όσα έχω στην καρδιά
Μη μου ζητάς να ξεχάσω
|
Káthe anámnisi mia vathiá pligí
ke i mirodiá sti vregméni gi
óso pio makriá tóso pio kontá
ki óti agapó to kratáo krifó
ma den ksechnó…
Káthe gitoniá mia glikiá stigmí
ke ta chnária tu stin paliá avlí
ópu ki na vrethó óso ki an chathó
mia zestí pnoí tha m’ akoluthi san prosefchí
Mi mu zitás na ksecháso pia
ósa écho stin kardiá
Káthe mu vradiá ki énas stenagmós
sto taksídi aftó puthená stathmós
ine pia argá de girnáo ksaná
ki óti agapó to kratáo krifó
ma den ksechnó…
Mi mu zitás na ksecháso pia
ósa écho stin kardiá
Mi mu zitás na ksecháso
|
