Τίπι τίπι το σπουργίτι
πώς τσιμπά τ’ αραποσίτι, τίπι τα
έι κάποιος φωνή του βάζει
το καημένο πως τρομάζει, τίπι τα.
Τίκι τακ πως χτυπάει
η καρδούλα του γοργά
πω πω πω τι φωνάρα
πω πω πω τι τρομάρα, τίπι τα.
Πέτα πέτα το σπουργίτι
βρέθηκε μέσα στ’ αμπέλι, τίπι τα
φρστ κάποια πετριά περνάει
κι η καρδιά του σταματάει, τίπι τα.
Τίκι τακ πώς χτυπάει
η καρδούλα του γοργά
όρκο παίρνει να μη φάει
κι ας περνά όπως περνάει, τίπι τα.
Κουρασμένο το σπουργίτι
πάει σε μια σιταποθήκη, τίπι τα
έι κάποια φωνή του λέει
φάε τρώε όσο θέλεις, τίπι τα.
Τίπι τα τι καλά
το σπουργίτι πως τσιμπά
τρώει ίσα να χορταίνει
και το δρόμο ξαναπαίρνει, τίπι τα.
|
Típi típi to spurgiti
pós tsibá t’ araposíti, típi ta
éi kápios foní tu vázi
to kaiméno pos tromázi, típi ta.
Tíki tak pos chtipái
i kardula tu gorgá
po po po ti fonára
po po po ti tromára, típi ta.
Péta péta to spurgiti
vréthike mésa st’ abéli, típi ta
frst kápia petriá pernái
ki i kardiá tu stamatái, típi ta.
Tíki tak pós chtipái
i kardula tu gorgá
órko perni na mi fái
ki as perná ópos pernái, típi ta.
Kurasméno to spurgiti
pái se mia sitapothíki, típi ta
éi kápia foní tu léi
fáe tróe óso thélis, típi ta.
Típi ta ti kalá
to spurgiti pos tsibá
trói ísa na chorteni
ke to drómo ksanaperni, típi ta.
|