Απόψε μου φανέρωσε τα μάγια η αυγή,
και σαν βροχή, το δάκρυ μου πλημμύρισε τη γη,
απόψε που χωρίζουμε και κλαίει ο ουρανός,
πιο πέρα απ’ την αγάπη μας το λάθος κι ο γκρεμός.
Μια ζωή κομμάτια απόψε μέτρησα,
μια ζωή χαμένη και πικρή,
εμάζευα απ’το δρόμο ό,τι έβρισκα,
θυσίες, καρδιοχτύπια και ντροπή,
εμάζευα απ’το δρόμο ό,τι έβρισκα,
θυσίες, καρδιοχτύπια και ντροπή.
Δεν ήξερα πως τέλειωνε με μίσος η χαρά,
δεν ήξερα πως άρχιζε στο τέλος συμφορά,
σαν σύννεφο που χάθηκε μας σκόρπισε η ζωή,
απόψε που χωρίζουμε ματώνει η αυγή.
Μια ζωή κομμάτια απόψε μέτρησα,
μια ζωή χαμένη και πικρή,
εμάζευα απ’το δρόμο ό,τι έβρισκα,
θυσίες, καρδιοχτύπια και ντροπή,
εμάζευα απ’το δρόμο ό,τι έβρισκα,
θυσίες, καρδιοχτύπια και ντροπή.
|
Apópse mu fanérose ta mágia i avgí,
ke san vrochí, to dákri mu plimmírise ti gi,
apópse pu chorízume ke klei o uranós,
pio péra ap’ tin agápi mas to láthos ki o gkremós.
Mia zoí kommátia apópse métrisa,
mia zoí chaméni ke pikrí,
emázeva ap’to drómo ó,ti évriska,
thisíes, kardiochtípia ke ntropí,
emázeva ap’to drómo ó,ti évriska,
thisíes, kardiochtípia ke ntropí.
Den íksera pos télione me mísos i chará,
den íksera pos árchize sto télos simforá,
san sínnefo pu cháthike mas skórpise i zoí,
apópse pu chorízume matóni i avgí.
Mia zoí kommátia apópse métrisa,
mia zoí chaméni ke pikrí,
emázeva ap’to drómo ó,ti évriska,
thisíes, kardiochtípia ke ntropí,
emázeva ap’to drómo ó,ti évriska,
thisíes, kardiochtípia ke ntropí.
|