Σκοτάδι πυκνό
κι ακούω τα βήματα
μα προς τα που τρέχεις
έρχεσαι ή φεύγεις
Βουτιά στο κενό
μέσα στα κύματα
δεν ξέρω τι θέλεις
και τι αντέχεις
Να μείνεις εδώ
να φτάσουμε ως το τέρμα
να μείνεις εδώ
να δούμε αν στ’ αλήθεια αγαπιόμαστε
Φοβάμαι γι’ αυτό
σε θέλω πια μόνο για μένα
να μείνεις εδώ
να γίνουμε ένα
Να μείνεις εδώ
εσύ δε συγκρίνεσαι
το νοιώθω βαθιά μου
φως μου σκιά μου
για σένα είμαι εγώ
μην απομακρύνεσαι
απ’ την αγκαλιά μου
τα όρια μου
Να μείνεις εδώ
να φτάσουμε ως το τέρμα
να μείνεις εδώ
να δούμε αν στ’ αλήθεια αγαπιόμαστε
Φοβάμαι γι’ αυτό
σε θέλω πια μόνο για μένα
να μείνεις εδώ
να γίνουμε ένα
|
Skotádi piknó
ki akuo ta vímata
ma pros ta pu tréchis
érchese í fevgis
Outiá sto kenó
mésa sta kímata
den kséro ti thélis
ke ti antéchis
Na minis edó
na ftásume os to térma
na minis edó
na dume an st’ alíthia agapiómaste
Fováme gi’ aftó
se thélo pia móno gia ména
na minis edó
na ginume éna
Na minis edó
esí de sigkrínese
to niótho vathiá mu
fos mu skiá mu
gia séna ime egó
min apomakrínese
ap’ tin agkaliá mu
ta ória mu
Na minis edó
na ftásume os to térma
na minis edó
na dume an st’ alíthia agapiómaste
Fováme gi’ aftó
se thélo pia móno gia ména
na minis edó
na ginume éna
|