Να μπορούσα κάποια ώρα να φωνάξω “γύρνα τώρα”
που δυο μάτια δακρυσμένα κλαίνε για σένα,
και να ζήταγα, ακόμη, για τα λάθη μου συγγνώμη,
πού να είσαι αυτή την ώρα, σε θέλω τώρα.
Μα δεν μπορώ, όσα αισθάνομαι να πω,
και κάτι, πίσω με κρατά, που το μισώ,
αν θέλεις, πες το πληγωμένο εγωισμό,
που δε μ’ αφήνει όσα αισθάνομαι να πω.
Να μπορούσα την καρδιά μου να σου άνοιγα γλυκιά μου
και να σε παρακαλούσα, αχ! να μπορούσα.
Μα δεν μπορώ, όσα αισθάνομαι να πω,
και κάτι, πίσω με κρατά, που το μισώ,
αν θέλεις, πες το πληγωμένο εγωισμό,
που δε μ’ αφήνει όσα αισθάνομαι να πω.
|
Na borusa kápia óra na fonákso “girna tóra”
pu dio mátia dakrisména klene gia séna,
ke na zítaga, akómi, gia ta láthi mu singnómi,
pu na ise aftí tin óra, se thélo tóra.
Ma den boró, ósa esthánome na po,
ke káti, píso me kratá, pu to misó,
an thélis, pes to pligoméno egismó,
pu de m’ afíni ósa esthánome na po.
Na borusa tin kardiá mu na su ániga glikiá mu
ke na se parakalusa, ach! na borusa.
Ma den boró, ósa esthánome na po,
ke káti, píso me kratá, pu to misó,
an thélis, pes to pligoméno egismó,
pu de m’ afíni ósa esthánome na po.
|