Πέρασε κι αυτό το καλοκαίρι
κι απορώ πως τα `χω καταφέρει.
Τελικά ο άνθρωπος μπορεί
να νικήσει κάθε λογική
Πέρασε κι αυτό το καλοκαίρι
ποιος αέρας πίσω θα σε φέρει.
Είναι ζήτημα ζωής, πίστεψέ με
Θέλω αλλιώς πια να με δεις, αγάπησέ με
Έλα πάλι να με βρεις, φίλησέ με
Είναι ζήτημα ζωής, πίστεψέ με
Δίψαγα και μου ‘βρεχαν τα χείλη
Ευτυχώς που υπάρχουνε και οι φίλοι
Να περνάει δύσκολα ο καιρός
όμως μην ρωτήσεις τι και πως
Έπεσα μια νύχτα σαν αστέρι
ποιος αέρας πίσω θα σε φέρει
Είναι ζήτημα ζωής, πίστεψέ με
Θέλω αλλιώς πια να με δεις, αγάπησέ με
Έλα πάλι να με βρεις, φίλησέ με
Είναι ζήτημα ζωής, πίστεψέ με
|
Pérase ki aftó to kalokeri
ki aporó pos ta `cho kataféri.
Teliká o ánthropos bori
na nikísi káthe logikí
Pérase ki aftó to kalokeri
pios aéras píso tha se féri.
Ine zítima zoís, pístepsé me
Thélo alliós pia na me dis, agápisé me
Έla páli na me vris, fílisé me
Ine zítima zoís, pístepsé me
Dípsaga ke mu ‘vrechan ta chili
Eftichós pu ipárchune ke i fíli
Na pernái dískola o kerós
ómos min rotísis ti ke pos
Έpesa mia níchta san astéri
pios aéras píso tha se féri
Ine zítima zoís, pístepsé me
Thélo alliós pia na me dis, agápisé me
Έla páli na me vris, fílisé me
Ine zítima zoís, pístepsé me
|