|
Νιώθω, νιώθω τόσο μόνη
Έρημος σταθμός η ζωή μου όλη
Έγινε καπνός, νιώθω ότι είμαι
Ένα βήμα απ’ το γκρεμό
Νιώθω, νιώθω τόσο μόνη
Γι’ αυτό απελπισμένα σε ρωτώ
Σε ρωτώ, σε ρωτώ
Σ’ έχω
Εσένα τουλάχιστον πες μου
Σ’ έχω
Γιατί ό,τι αγαπάω εγώ το καταστρέφω
Κι ό,τι μου χαρίζουν γράφει δανεικό
Σ’ έχω
Εσένα τουλάχιστον πες μου
Σ’ έχω
Γιατί ό,τι αγαπάω εγώ το καταστρέφω
Κι ό,τι μου χαρίζουν γράφει δανεικό
Σ’ έχω
Νιώθω, νιώθω τόσο ξένη
Μες στα μάτια σου τόσο, τόσο προδομένη
Απ’ την αγάπη σου νιώθω για κανέναν
Δεν υπάρχω εγώ
Νιώθω, νιώθω τόσο ξένη
Γι’ αυτό απελπισμένα σε ρωτώ
Σε ρωτώ, σε ρωτώ
Σ’ έχω
Εσένα τουλάχιστον πες μου
Σ’ έχω
Γιατί ό,τι αγαπάω εγώ το καταστρέφω
Κι ό,τι μου χαρίζουν γράφει δανεικό
Σ’ έχω
Εσένα τουλάχιστον πες μου
Σ’ έχω
Γιατί ό,τι αγαπάω εγώ το καταστρέφω
Κι ό,τι μου χαρίζουν γράφει δανεικό
Σ’ έχω
|
Niótho, niótho tóso móni
Έrimos stathmós i zoí mu óli
Έgine kapnós, niótho óti ime
Έna víma ap’ to gkremó
Niótho, niótho tóso móni
Gi’ aftó apelpisména se rotó
Se rotó, se rotó
S’ écho
Eséna tuláchiston pes mu
S’ écho
Giatí ó,ti agapáo egó to katastréfo
Ki ó,ti mu charízun gráfi danikó
S’ écho
Eséna tuláchiston pes mu
S’ écho
Giatí ó,ti agapáo egó to katastréfo
Ki ó,ti mu charízun gráfi danikó
S’ écho
Niótho, niótho tóso kséni
Mes sta mátia su tóso, tóso prodoméni
Ap’ tin agápi su niótho gia kanénan
Den ipárcho egó
Niótho, niótho tóso kséni
Gi’ aftó apelpisména se rotó
Se rotó, se rotó
S’ écho
Eséna tuláchiston pes mu
S’ écho
Giatí ó,ti agapáo egó to katastréfo
Ki ó,ti mu charízun gráfi danikó
S’ écho
Eséna tuláchiston pes mu
S’ écho
Giatí ó,ti agapáo egó to katastréfo
Ki ó,ti mu charízun gráfi danikó
S’ écho
|
