|
Αν θα φύγεις, αν θα μείνεις ούτε που ρωτώ
“μ’ αγαπάς και σ’ αγαπάω” φτάνει ως εδώ.
Σ’ έμαθα απ’ έξω, έπαθα πολλά
δεν σε θέλω άλλο, άντε, γεια χαρά.
Σώπα, σώπα, μη λιποθυμήσεις τώρα
σώπα, σώπα, μαύρα μη φοράς.
Σώπα, σώπα, άσ’ το, φίλε, γι’ άλλη ώρα
σώπα, σώπα, πια δε με γελάς.
Πού θα πάω, τι θα κάνω δε σε αφορά,
τη ζωή μου θα τη φτιάξω όπως θέλω πια.
Ξένοιαστα θα ζήσω πια δε σε μπορώ
δεν σου πέφτει λόγος κι ούτε σε ρωτώ.
|
An tha fígis, an tha minis ute pu rotó
“m’ agapás ke s’ agapáo” ftáni os edó.
S’ ématha ap’ ékso, épatha pollá
den se thélo állo, ánte, gia chará.
Sópa, sópa, mi lipothimísis tóra
sópa, sópa, mavra mi forás.
Sópa, sópa, ás’ to, fíle, gi’ álli óra
sópa, sópa, pia de me gelás.
Pu tha páo, ti tha káno de se aforá,
ti zoí mu tha ti ftiákso ópos thélo pia.
Kséniasta tha zíso pia de se boró
den su péfti lógos ki ute se rotó.
|
