|
Πολύχρωμα φωτάκια και γιρλάντες
για να ξεχνάς τ’ ασπρόμαυρο το χθες
τ’ ατίθασα μαλλιά σου καταρράχτες
να λούζονται μιας νύχτας εραστές
και να το σκάνε σαν τους λιποτάχτες
Σαν τίγρη που ζυγιάζεται να ορμήσει
σε γυάλινη εξέδρα ακροβατείς
βλέπεις μπροστά σου ό,τι πίσω έχεις αφήσει
και προσπαθείς σε μια φιγούρα να κρυφτείς
απ’ τις ματιές που σ’ έχουν κιόλας γδύσει
Χόρεψε στη ράμπα σου μωρό μου
κι άστραψε σαν την Ανατολή
πέτρινο χαμόγελο του δρόμου
πιο γυμνό από σένα τ’ όνειρό μου
ζέστανέ το μ’ ένα σου φιλί
πέτρινο χαμόγελο του δρόμου
όνομα δεν έχει τ’ όνειρό μου
βάφτισέ το μ’ ένα σου φιλί
Πες μου το story σου κι ας είναι μια απάτη
ταιριάζει γάντι με το σκηνικό
καινούργια χρώματα γυρεύω στην αγάπη
κι ας ξέρω πια καλά το μυστικό
πως δε χορεύει η πέτρα δίχως λάσπη
|
Políchroma fotákia ke girlántes
gia na ksechnás t’ asprómavro to chthes
t’ atíthasa malliá su katarráchtes
na luzonte mias níchtas erastés
ke na to skáne san tus lipotáchtes
San tígri pu zigiázete na ormísi
se giálini eksédra akrovatis
vlépis brostá su ó,ti píso échis afísi
ke prospathis se mia figura na kriftis
ap’ tis matiés pu s’ échun kiólas gdísi
Chórepse sti rába su moró mu
ki ástrapse san tin Anatolí
pétrino chamógelo tu drómu
pio gimnó apó séna t’ óniró mu
zéstané to m’ éna su filí
pétrino chamógelo tu drómu
ónoma den échi t’ óniró mu
váftisé to m’ éna su filí
Pes mu to story su ki as ine mia apáti
teriázi gánti me to skinikó
kenurgia chrómata girevo stin agápi
ki as kséro pia kalá to mistikó
pos de chorevi i pétra díchos láspi
|
