|
Το ρεμπέτικο στο δίσκο
και στα χείλη το πιοτό.
Ψάχνω ανθρώπους και δεν βρίσκω,
αδερφέ μου, τι να πω.
Δυο γυροβολιές θα φέρω
κι ύστερα θε να σ’ το πω:
Μ’ έκανες, ζωή, και μοιάζω
ψάρι έξω απ’ το νερό.
Το ρεμπέτικο τελειώνει
και στραγγίζει το πιοτό.
Ο καημός όμως με λιώνει,
κι αν μεθάω δεν ξεχνώ.
Δυο γυροβολιές θα φέρω
κι ύστερα θε να σ’ το πω:
Μ’ έκανες, ζωή, και μοιάζω
ψάρι έξω απ’ το νερό.
|
To rebétiko sto dísko
ke sta chili to piotó.
Psáchno anthrópus ke den vrísko,
aderfé mu, ti na po.
Dio girovoliés tha féro
ki ístera the na s’ to po:
M’ ékanes, zoí, ke miázo
psári ékso ap’ to neró.
To rebétiko telióni
ke strangizi to piotó.
O kaimós ómos me lióni,
ki an metháo den ksechnó.
Dio girovoliés tha féro
ki ístera the na s’ to po:
M’ ékanes, zoí, ke miázo
psári ékso ap’ to neró.
|
