|
Θα βάλω μέσα στη βαλίτσα τ’ απαραίτητα
θα πάρω τα παράπονά μου τα αμέτρητα
Δε με κρατάει ούτε το κλάμα ούτε η συγγνώμη σου
δε μ’ ενδιαφέρει τώρα πια ούτε η γνώμη σου
Θα πάρω σήμερα το πρώτο αεροπλάνο
και μη σε νοιάζει που θα πάω και τι θα κάνω
Θα φύγω στ’ άγνωστο παρέα με μια ελπίδα
πως θα ξεχάσω και την ώρα που σε είδα
Θα σβήσω το τηλέφωνό σου κι όσα ζήσαμε
δεν θέλω τίποτα δικό σου τερματίσαμε
Δε με κρατάει ούτε το κλάμα ούτε η συγγνώμη σου
δε μ’ ενδιαφέρει τώρα πια ούτε η γνώμη σου
Θα πάρω σήμερα το πρώτο αεροπλάνο
και μη σε νοιάζει που θα πάω και τι θα κάνω
Θα φύγω στ’ άγνωστο παρέα με μια ελπίδα
πως θα ξεχάσω και την ώρα που σε είδα
|
Tha válo mésa sti valítsa t’ aparetita
tha páro ta paráponá mu ta amétrita
De me kratái ute to kláma ute i singnómi su
de m’ endiaféri tóra pia ute i gnómi su
Tha páro símera to próto aeropláno
ke mi se niázi pu tha páo ke ti tha káno
Tha fígo st’ ágnosto paréa me mia elpída
pos tha ksecháso ke tin óra pu se ida
Tha svíso to tiléfonó su ki ósa zísame
den thélo típota dikó su termatísame
De me kratái ute to kláma ute i singnómi su
de m’ endiaféri tóra pia ute i gnómi su
Tha páro símera to próto aeropláno
ke mi se niázi pu tha páo ke ti tha káno
Tha fígo st’ ágnosto paréa me mia elpída
pos tha ksecháso ke tin óra pu se ida
|
