Μου είπαν πως πολύ μακριά
ο χρόνος κύλαγε μπροστά
κι εγώ κάτι ν’ αγγίξω προσπαθώ.
Ακούω στο βάθος μια φωνή
κι η μόνη ελπίδα να `σαι εσύ
σαν χάδι να μου πεις το Αλληλούια.
Αλληλούια …
Χρυσό τ’ αγκάθι στην πληγή
η μνήμη μας αιμοραγεί
το θαύμα θα πιστέψω αν μου πεις.
Μα εσύ ποθείς τη λησμονιά
και σαν το λόγο του φονιά
στα χείλη σου κυλάει το Αλληλούια.
Αλληλούια …
Μελάνι ρίχνω στο χαρτί
και μουτζουρώνω μια αφορμή
μ’ αλήθεια, την αιτία μου ζητώ.
Κι εσύ σταμάτησες να φταις
ξημέρωσε χωρίς να λες
εκείνο το σπασμένο Αλληλούια.
Αλληλούια …
Στον κόσμο κάνω τη σκληρή
μα ο θάνατος ένα σκαλί
και χάρτινη σημαία ό,τι αγαπάω.
Ποτέ δε βρήκα το σωστό
ούτε μισώ, ούτε αγαπώ
σε ποιον θεό να πω το Αλληλούια.
|
Mu ipan pos polí makriá
o chrónos kílage brostá
ki egó káti n’ angikso prospathó.
Akuo sto váthos mia foní
ki i móni elpída na `se esí
san chádi na mu pis to Alliluia.
Alliluia …
Chrisó t’ agkáthi stin pligí
i mními mas emoragi
to thafma tha pistépso an mu pis.
Ma esí pothis ti lismoniá
ke san to lógo tu foniá
sta chili su kilái to Alliluia.
Alliluia …
Meláni ríchno sto chartí
ke mutzuróno mia aformí
m’ alíthia, tin etía mu zitó.
Ki esí stamátises na ftes
ksimérose chorís na les
ekino to spasméno Alliluia.
Alliluia …
Ston kósmo káno ti sklirí
ma o thánatos éna skalí
ke chártini simea ó,ti agapáo.
Poté de vríka to sostó
ute misó, ute agapó
se pion theó na po to Alliluia.
|