Φίλε, μη με ρωτάς τι έχω
φίλε, μακριά της δεν αντέχω
Όλα της τα’χα δώσει όλα
όμως για κείνη πίνω τώρα
Άλλο ένα για εκείνη
που σε μια βραδιά με σβήνει
και κομμάτια κάνει τώρα
την καρδιά μου
Άλλο ένα και θα φύγω
το ξημέρωμα σε λίγο
μεθυσμένο θα με βρει
στη μοναξιά μου
Φίλε, μεγάλωσαν τα βράδια
είναι η αγκαλιά μου άδεια
Κι όμως την αγαπάω ακόμα
πίνω γι’αυτήν και είμαι λιώμα
Άλλο ένα για εκείνη
που σε μια βραδιά με σβήνει
και κομμάτια κάνει τώρα
την καρδιά μου
Άλλο ένα και θα φύγω
το ξημέρωμα σε λίγο
μεθυσμένο θα με βρει
στη μοναξιά μου
|
Fíle, mi me rotás ti écho
fíle, makriá tis den antécho
Όla tis ta’cha dósi óla
ómos gia kini píno tóra
Άllo éna gia ekini
pu se mia vradiá me svíni
ke kommátia káni tóra
tin kardiá mu
Άllo éna ke tha fígo
to ksiméroma se lígo
methisméno tha me vri
sti monaksiá mu
Fíle, megálosan ta vrádia
ine i agkaliá mu ádia
Ki ómos tin agapáo akóma
píno gi’aftín ke ime lióma
Άllo éna gia ekini
pu se mia vradiá me svíni
ke kommátia káni tóra
tin kardiá mu
Άllo éna ke tha fígo
to ksiméroma se lígo
methisméno tha me vri
sti monaksiá mu
|