Σαν σκιά μες στην ομίχλη σε χάνω
στου μυαλού μου το ξενύχτι σε πιάνω
όπου πας κι εγώ σ’ ακολουθώ
Εμιράτο είν’ η νύχτα δικό σου
αγοράζεις με φλουριά τον καλό σου
αμαρτίες θες και θα στις βρω
Αμαρτία αμαρτία είσαι
αμαρτία αμαρτία
αμαρτία αμαρτία είσαι
αμαρτία αμαρτία
Τ’ όνειρό μου το πουλάς στο παζάρι
ανεβάζεις τη τιμή ποιος θα πάρει
αμαρτίες θες και θα στις βρω
Κεντημένος με χρυσάφι δεν είμαι
είμ’ απλός στην αγάπη μου μείνε
αμαρτίες θες και θα στις βρω
Αμαρτία αμαρτία είσαι
αμαρτία αμαρτία
αμαρτία αμαρτία είσαι
αμαρτία αμαρτία
|
San skiá mes stin omíchli se cháno
stu mialu mu to kseníchti se piáno
ópu pas ki egó s’ akoluthó
Emiráto in’ i níchta dikó su
agorázis me fluriá ton kaló su
amartíes thes ke tha stis vro
Amartía amartía ise
amartía amartía
amartía amartía ise
amartía amartía
T’ óniró mu to pulás sto pazári
anevázis ti timí pios tha pári
amartíes thes ke tha stis vro
Kentiménos me chrisáfi den ime
im’ aplós stin agápi mu mine
amartíes thes ke tha stis vro
Amartía amartía ise
amartía amartía
amartía amartía ise
amartía amartía
|