Αν είχα δύναμη
Την πράσινη γραμμή
Με της δικαιοσύνης τη μπογιά
Να σβήσω
Να κάνω σάλτο και τη Λευτεριά
Να ζήσω
Αν είχα δύναμη
Του πόνου το ψωμί
Στον πυρωμένο φούρνο, στη φωτιά
Να κάψω
Ό,τι με πρόδωσε με μια γροθιά
Ν’ ανάψω
Κι εσένα κουρασμένη γη
Να σου τυλίξω την πληγή
Επίδεσμο και μέλι
Απ’ της Φυλής τ’ αμπέλι
Κι εσένα ακριβό νησί
Να σε μεθύσω με κρασί
Στο κύπελο του ονείρου
Απ’ τον καιρό του Ομήρου
Αν είχα δύναμη
Την πράσινη γραμμή
Τη νύχτα μ’ ένα κοφτερό σουγιά
Να σπάσω
Στον Πενταδάχτυλο εκεί ψηλά
Να φτάσω
|
An icha dínami
Tin prásini grammí
Me tis dikeosínis ti bogiá
Na svíso
Na káno sálto ke ti Lefteriá
Na zíso
An icha dínami
Tu pónu to psomí
Ston piroméno furno, sti fotiá
Na kápso
Ό,ti me pródose me mia grothiá
N’ anápso
Ki eséna kurasméni gi
Na su tilíkso tin pligí
Epídesmo ke méli
Ap’ tis Filís t’ abéli
Ki eséna akrivó nisí
Na se methíso me krasí
Sto kípelo tu oniru
Ap’ ton keró tu Omíru
An icha dínami
Tin prásini grammí
Ti níchta m’ éna kofteró sugiá
Na spáso
Ston Pentadáchtilo eki psilá
Na ftáso
|