Μην αμφιβάλλεις για όσα λεν’ τα χείλια μου,
αγάπη μου και ζήλεια μου πως σ’ αγαπώ,
στα δυο σου μάτια κάθε νύχτα χάνομαι,
και όλα τα αισθάνομαι μονάχα εγώ.
Αν όχι εγώ, ποιος σε κοιτάει και ήλιος γίνεσαι,
αν όχι εγώ, ποιος σε φιλάει και παραδίνεσαι,
αν όχι εγώ, ποιος σου μιλά χωρίς να κρύβεσαι.
Μην αμφιβάλλεις για όσα λεν’ τα χάδια μου,
του έρωτα τα βράδια μου μαζί σου ζω,
εσύ είσαι μόνο της καρδιάς η ζάλη μου,
αγάπη μου μεγάλη μου στο λέω εγώ.
Αν όχι εγώ, ποιος σε κοιτάει και ήλιος γίνεσαι,
αν όχι εγώ, ποιος σε φιλάει και παραδίνεσαι,
αν όχι εγώ, ποιος σου μιλά χωρίς να κρύβεσαι.
Αν όχι εγώ, ποιος σε φιλάει και παραδίνεσαι,
Αν όχι εγώ, ποιος σε κοιτάει και ήλιος γίνεσαι.
|
Min amfivállis gia ósa len’ ta chilia mu,
agápi mu ke zília mu pos s’ agapó,
sta dio su mátia káthe níchta chánome,
ke óla ta esthánome monácha egó.
An óchi egó, pios se kitái ke ílios ginese,
an óchi egó, pios se filái ke paradínese,
an óchi egó, pios su milá chorís na krívese.
Min amfivállis gia ósa len’ ta chádia mu,
tu érota ta vrádia mu mazí su zo,
esí ise móno tis kardiás i záli mu,
agápi mu megáli mu sto léo egó.
An óchi egó, pios se kitái ke ílios ginese,
an óchi egó, pios se filái ke paradínese,
an óchi egó, pios su milá chorís na krívese.
An óchi egó, pios se filái ke paradínese,
An óchi egó, pios se kitái ke ílios ginese.
|