Σβηστά τα φώτα, νεκρή η πλατεία
άδειες καρέκλες στα καφενεία
Διαβάτες λίγοι μοναχικοί
Να ξημερώσει πόσο αργεί
Τώρα ο τοίχος έχει ξεβάψει
Το σ’ αγαπώ σου πια δεν υπάρχει
Χάθηκε τ’ όνειρο μες στη βροχή
Δε θα το μάθεις, ήσουν εσύ
Κλεισμένες αναμνήσεις σ’ αδιέξοδο
Γυρίζω κυκλικά στον ίδιο δρόμο
Μαζεύω τα κομμάτια μου στην έξοδο
γιατί σου είπα σ’ αγαπώ σε λάθος χρόνο
Μαζεύω τα κομμάτια μου στην έξοδο
γιατί σου είπα σ’ αγαπώ σε λάθος χρόνο
Σβηστά τα φώτα, νεκρή η πλατεία
άδειες καρέκλες στα καφενεία
Θολά τα τζάμια κι αυτή η βροχή
να σταματήσει πόσο αργεί
Μες στα σκοτάδια ψάχνω και πάλι
μες στην πλατεία στο σιντριβάνι
να βρω τα κέρματα και τις ευχές
κι ό,τι ζητούσες στις προσευχές
Κλεισμένες αναμνήσεις σ’ αδιέξοδο
Γυρίζω κυκλικά στον ίδιο δρόμο
Μαζεύω τα κομμάτια μου στην έξοδο
γιατί σου είπα σ’ αγαπώ σε λάθος χρόνο
Μαζεύω τα κομμάτια μου στην έξοδο
γιατί σου είπα σ’ αγαπώ σε λάθος χρόνο
|
Svistá ta fóta, nekrí i platia
ádies karékles sta kafenia
Diavátes lígi monachiki
Na ksimerósi póso argi
Tóra o tichos échi ksevápsi
To s’ agapó su pia den ipárchi
Cháthike t’ óniro mes sti vrochí
De tha to máthis, ísun esí
Klisménes anamnísis s’ adiéksodo
Girízo kikliká ston ídio drómo
Mazevo ta kommátia mu stin éksodo
giatí su ipa s’ agapó se láthos chróno
Mazevo ta kommátia mu stin éksodo
giatí su ipa s’ agapó se láthos chróno
Svistá ta fóta, nekrí i platia
ádies karékles sta kafenia
Tholá ta tzámia ki aftí i vrochí
na stamatísi póso argi
Mes sta skotádia psáchno ke páli
mes stin platia sto sintriváni
na vro ta kérmata ke tis efchés
ki ó,ti zituses stis prosefchés
Klisménes anamnísis s’ adiéksodo
Girízo kikliká ston ídio drómo
Mazevo ta kommátia mu stin éksodo
giatí su ipa s’ agapó se láthos chróno
Mazevo ta kommátia mu stin éksodo
giatí su ipa s’ agapó se láthos chróno
|