|
Αν δεις αγάπη μείνε
μου είχες πει μα φεύγεις
και όλο έρχεσαι ξανά
Κουράστηκα ν’ αντέχω
κι από σένα απέχω
χίλιους κόσμους μακριά
Μια σ’ ακούω να γελάς
μια να κλαις και να πονάς
σ’ ότι κι αν σκεφτώ
εσύ θα περισσεύεις
Δε σε πιάνω πουθενά
ούτε θέλω τελικά
σαν δυο σώματα σ’ αντίθετη τροχιά
Ο δρόμος δε τελειώνει
στου χρόνου το ταξίδι
κύκλους κάνει όπως εσύ
Μα εγώ γι’ αλλού πηγαίνω
σε δίχτυα πια δε μένω
θα με χάσεις στη στροφή
Μια σ’ ακούω να γελάς
μια να κλαις και να πονάς
σ’ ότι κι αν σκεφτώ
εσύ θα περισσεύεις
Δε σε πιάνω πουθενά
ούτε θέλω τελικά
σαν δυο σώματα σ’ αντίθετη τροχιά
|
An dis agápi mine
mu iches pi ma fevgis
ke ólo érchese ksaná
Kurástika n’ antécho
ki apó séna apécho
chílius kósmus makriá
Mia s’ akuo na gelás
mia na kles ke na ponás
s’ óti ki an skeftó
esí tha perissevis
De se piáno puthená
ute thélo teliká
san dio sómata s’ antítheti trochiá
O drómos de telióni
stu chrónu to taksídi
kíklus káni ópos esí
Ma egó gi’ allu pigeno
se díchtia pia de méno
tha me chásis sti strofí
Mia s’ akuo na gelás
mia na kles ke na ponás
s’ óti ki an skeftó
esí tha perissevis
De se piáno puthená
ute thélo teliká
san dio sómata s’ antítheti trochiá
|
