Απ’ το παράθυρο του κόσμου μπαίνει φως
την τρομαγμένη σου ψυχή για να φωτίσει
ο ταχυδρόμος είναι τώρα πια νεκρός
κι η θύμησή σου δεν μπορεί να σε γνωρίσει
Φυσιογνωμίες βιαστικές περάσανε
σαν να μην ήταν ποτέ μες στην καρδιά σου
σου `πανε ψέματα και σε γελάσανε
και συ καθάρισες με ένα σκέτο “γεια σου”
Φωνές, ακούω ναι φωνές
απ’ τις ψυχούλας μου το χτες
Φωνές, ακούω ναι φωνές
δεν έχεις φταίξει κι όμως φταις
Απ’ το παράθυρο του κόσμου θα με δεις
μη με μπερδέψεις όμως με τις ηλιακτίδες
όλοι οι φίλοι μου χαθήκανε νωρίς
περάσαν από δίπλα σου μα δεν τους είδες
Φυσιογνωμίες βιαστικές περάσανε
σαν να μην ήταν ποτέ μες στην καρδιά σου
σου `πανε ψέματα και σε γελάσανε
και συ καθάρισες με ένα σκέτο “γεια σου”
|
Ap’ to paráthiro tu kósmu beni fos
tin tromagméni su psichí gia na fotísi
o tachidrómos ine tóra pia nekrós
ki i thímisí su den bori na se gnorísi
Fisiognomíes viastikés perásane
san na min ítan poté mes stin kardiá su
su `pane psémata ke se gelásane
ke si kathárises me éna skéto “gia su”
Fonés, akuo ne fonés
ap’ tis psichulas mu to chtes
Fonés, akuo ne fonés
den échis fteksi ki ómos ftes
Ap’ to paráthiro tu kósmu tha me dis
mi me berdépsis ómos me tis iliaktídes
óli i fíli mu chathíkane norís
perásan apó dípla su ma den tus ides
Fisiognomíes viastikés perásane
san na min ítan poté mes stin kardiá su
su `pane psémata ke se gelásane
ke si kathárises me éna skéto “gia su”
|