Τα χρόνια πέρασαν κι οι πέτρες γέρασαν
και αν το σκέφτομαι μου λένε
ακόμα σήμερα καμένα σίδερα
οι αναμνήσεις του με καίνε
Απαντήστε μου εσείς οι δυνατοί
που με βλέπετε να κλαίω γελαστή
αν ξεχνιέται μια αγάπη σαν αυτή
απαντήστε μου εσείς οι δυνατοί
Δε συναντιόμαστε ούτε μιλιόμαστε
πάμε σαν άγνωστοι του δρόμου
εγώ τον άφησα αλλά ζωγράφισα
τη θλίψη του στο πρόσωπο μου
Απαντήστε μου εσείς οι δυνατοί
που με βλέπετε να κλαίω γελαστή
αν ξεχνιέται μια αγάπη σαν αυτή
απαντήστε μου εσείς οι δυνατοί
|
Ta chrónia pérasan ki i pétres gérasan
ke an to skéftome mu léne
akóma símera kaména sídera
i anamnísis tu me kene
Apantíste mu esis i dinati
pu me vlépete na kleo gelastí
an ksechniéte mia agápi san aftí
apantíste mu esis i dinati
De sinantiómaste ute miliómaste
páme san ágnosti tu drómu
egó ton áfisa allá zográfisa
ti thlípsi tu sto prósopo mu
Apantíste mu esis i dinati
pu me vlépete na kleo gelastí
an ksechniéte mia agápi san aftí
apantíste mu esis i dinati
|