Μες στους δρόμους κι άλλο ένα κρύο βράδυ
φωτεινές επιγραφές και διαφημίσεις
τέτοιες νύχτες η απουσία σου πονάει
και ζητάω απεγνωσμένες λύσεις
Η βροχή πάνω στ’ αμάξι πως χτυπάει
ένα θόρυβος μονότονος σε φέρνει
ούτε ξέρω αυτός ο δρόμος που με πάει
νιώθω απ’ το κορμί μου τόσο ξένη
Σ’ ένα μπαρ θα μπω κι απόψε να γλιτώσω
απ’ τη σκέψη σου που ακόμα δε μ’ αφήνει
πόσο θα ’θελα κι εγώ να σε πληγώσω
και να μη με νοιάζει ότι κι αν γίνει
Να’ ναι τάχα η μοναξιά που με ματώνει
να’ ναι το πιοτό που τώρα με ζαλίζει
να’ ναι το τραγούδι αυτό που με λιγώνει
και στο παρελθόν μας με γυρίζει
|
Mes stus drómus ki állo éna krío vrádi
fotinés epigrafés ke diafimísis
téties níchtes i apusía su ponái
ke zitáo apegnosménes lísis
I vrochí páno st’ amáksi pos chtipái
éna thórivos monótonos se férni
ute kséro aftós o drómos pu me pái
niótho ap’ to kormí mu tóso kséni
S’ éna bar tha bo ki apópse na glitóso
ap’ ti sképsi su pu akóma de m’ afíni
póso tha ’thela ki egó na se pligóso
ke na mi me niázi óti ki an gini
Na’ ne tácha i monaksiá pu me matóni
na’ ne to piotó pu tóra me zalízi
na’ ne to tragudi aftó pu me ligóni
ke sto parelthón mas me girízi
|