Βρε ‘σύ γυναίκα πονηρή, βρε πονηρή
χαράτσι δεν πληρώνω
κι αν μ’ αγαπάς κι αν μ’ αγαπάς
γιατί ζητάς στεφάνωμα
μες στη γκίνια μου – λαχτάρα μου.
Άστα, άστα τα παμπόνηρα,
βράστα, βράστα τέτοια όνειρα.
Είν’ οι καιροί ανάποδοι
και πού να βρω παράδες.
Μη μου κολλάς, μη μου κολλάς
κι άμα το θες χωρίζουμε
δεν σκοτίζομαι – λαχτάρα σου.
Άστα, άστα τα παμπόνηρα,
βράστα, βράστα τέτοια όνειρα.
Κάποιο κορόιδο θα βρεθεί
για να το χαρατσώσεις.
Αλλού να βρεις να μπαλωθείς
δεν είμαι εγώ μπεγλέρι σου,
για το χέρι σου – λαχτάρα σου.
Άστα , άστα τα παμπόνηρα,
βράστα, βράστα τέτοια όνειρα.
|
Ore ‘sí gineka ponirí, vre ponirí
charátsi den pliróno
ki an m’ agapás ki an m’ agapás
giatí zitás stefánoma
mes sti gkínia mu – lachtára mu.
Άsta, ásta ta pabónira,
vrásta, vrásta tétia ónira.
In’ i keri anápodi
ke pu na vro parádes.
Mi mu kollás, mi mu kollás
ki áma to thes chorízume
den skotízome – lachtára su.
Άsta, ásta ta pabónira,
vrásta, vrásta tétia ónira.
Kápio koróido tha vrethi
gia na to charatsósis.
Allu na vris na balothis
den ime egó begléri su,
gia to chéri su – lachtára su.
Άsta , ásta ta pabónira,
vrásta, vrásta tétia ónira.
|