Όσα έζησα με σένα είναι κιόλας ξεχασμένα
Έχουν σβήσει ένα κι ένα
Στον ορίζοντα του νου
Σαν το ρούχο σ’ έχω βγάλει
Και δε σ’ έχω ξαναβάλει
Η απόσταση μεγάλη
Σαν τομές ωκεανού
Έσβησες εντελώς από μπροστά μου
Δεν υπάρχει στην καρδιά μου
Ούτε αποτύπωμα
Έσβησες κι έχω μια ζωή μπροστά μου
Είμαι στα καλύτερα μου
Στο αποκορύφωμά μου
Όσα έζησα με σένα πήγαν αδικοχαμένα
Δεν απόμεινε κανένα δεν υπάρχει πια σκιά
Η πληγή σου έχει κλείσει
Και σημάδι δεν θ’ αφήσει
Κόμπο κόμπο σ’ έχω λύσει
Κι έχω φύγει μακριά
|
Όsa ézisa me séna ine kiólas ksechasména
Έchun svísi éna ki éna
Ston orízonta tu nu
San to rucho s’ écho vgáli
Ke de s’ écho ksanaváli
I apóstasi megáli
San tomés okeanu
Έsvises entelós apó brostá mu
Den ipárchi stin kardiá mu
Oíte apotípoma
Έsvises ki écho mia zoí brostá mu
Ime sta kalítera mu
Sto apokorífomá mu
Όsa ézisa me séna pígan adikochaména
Den apómine kanéna den ipárchi pia skiá
I pligí su échi klisi
Ke simádi den th’ afísi
Kóbo kóbo s’ écho lísi
Ki écho fígi makriá
|