Απουσίες | Apusíes

Μια σε βρίσκω μια σε χάνω
και η νύχτα από πάνω
αλύπητος κι απόψε επισκέπτης

Όσο οι ώρες προχωράνε
όλα πιο πολύ πονάνε
σ’ ένα σώμα δικό σου ακόμα

Απουσίες, γέμισαν το σπίτι υποψίες
σαν αμαρτωλές φωτογραφίες
για δυο μάτια όλο απιστίες

Απουσίες, γέμισαν τη νύχτα υποψίες
σαν ταινία όλο αμαρτίες
για μια αγάπη όλο απουσίες

Μια δικός μου μια ξένος
κι η οθόνη γράφει “τέλος”
και μόνη μου ξανά με την αλήθεια

Σαν εχθροί γυρνούν οι σκέψεις
πόσο ακόμα θες να φταίξεις
σ’ ένα σώμα, δικό σου ακόμα

Mia se vrísko mia se cháno
ke i níchta apó páno
alípitos ki apópse episképtis

Όso i óres prochoráne
óla pio polí ponáne
s’ éna sóma dikó su akóma

Apusíes, gémisan to spíti ipopsíes
san amartolés fotografíes
gia dio mátia ólo apistíes

Apusíes, gémisan ti níchta ipopsíes
san tenía ólo amartíes
gia mia agápi ólo apusíes

Mia dikós mu mia ksénos
ki i othóni gráfi “télos”
ke móni mu ksaná me tin alíthia

San echthri girnun i sképsis
póso akóma thes na fteksis
s’ éna sóma, dikó su akóma