|
Κάποιος σε θύμισε και ξαναγλίστρισες μες το κορμί μου
κι έγιναν άφαντοι στη νοσταλγία σου άλλοι δεσμοί
Πέρασε δίπλα μου και ξανασκόρπισε παλιά κομμάτια
Σαββατοκύριακα, πικρά τηλέφωνα, σκηνές, γινάτια
Ήταν το άρωμα αυτό που έβαζες μόνο για μένα
Κάποιος το φόραγε και ξαναμύρισαν τα περασμένα
Κάποιος το φόραγε κι έτσι που πέρασε από κοντά μου
το άρωμα μίλησε και μου ψιθύρισε το όνομά μου
Έπεσε πάνω μου, σχεδόν μ’ ακούμπησε κι οι αναμνήσεις
ξαναζωγράφισαν μ’ όλα τα χρώματα τις συναντήσεις
Πάντα στην ώρα μας, μ’ όλη τη φόρα μας μες στο κρεβάτι
και να ζαλίζομαι από το άρωμα κι απ’ την αγάπη
|
Kápios se thímise ke ksanaglístrises mes to kormí mu
ki éginan áfanti sti nostalgia su álli desmi
Pérase dípla mu ke ksanaskórpise paliá kommátia
Savvatokíriaka, pikrá tiléfona, skinés, ginátia
Ήtan to ároma aftó pu évazes móno gia ména
Kápios to fórage ke ksanamírisan ta perasména
Kápios to fórage ki étsi pu pérase apó kontá mu
to ároma mílise ke mu psithírise to ónomá mu
Έpese páno mu, schedón m’ akubise ki i anamnísis
ksanazográfisan m’ óla ta chrómata tis sinantísis
Pánta stin óra mas, m’ óli ti fóra mas mes sto kreváti
ke na zalízome apó to ároma ki ap’ tin agápi
|
