Μόνος έζησα και ηρέμησα
κι όσα πέρασα τα ξεπέρασα,
είναι λάθος σου, είναι θράσος σου
να ξαναγυρνάς και να τα ξεχνάς.
Άσε με,
σαν βροχή τα όνειρά μου σκόρπισες
αν πεθαίνω ή αν ζω δε ρώτησες,
πόσο εύκολα ξεχνάς, άσε με,
της αγάπης το χαρτί σου έκαψες,
γκρίζο χρώμα τη ζωή μου έβαψες,
άσε, μη με τυραννάς, άσε με.
Δε με σκέφτηκες όταν έφυγες
μόνος πάλεψα, όλα τ’ άντεξα,
είναι λάθος σου, είναι θράσος σου
να ξαναγυρνάς και να τα ξεχνάς.
Άσε με,
σαν βροχή τα όνειρά μου σκόρπισες
αν πεθαίνω ή αν ζω δε ρώτησες,
πόσο εύκολα ξεχνάς, άσε με,
της αγάπης το χαρτί σου έκαψες,
γκρίζο χρώμα τη ζωή μου έβαψες,
άσε, μη με τυραννάς, άσε με.
|
Mónos ézisa ke irémisa
ki ósa pérasa ta ksepérasa,
ine láthos su, ine thrásos su
na ksanagirnás ke na ta ksechnás.
Άse me,
san vrochí ta ónirá mu skórpises
an petheno í an zo de rótises,
póso efkola ksechnás, áse me,
tis agápis to chartí su ékapses,
gkrízo chróma ti zoí mu évapses,
áse, mi me tirannás, áse me.
De me skéftikes ótan éfiges
mónos pálepsa, óla t’ ánteksa,
ine láthos su, ine thrásos su
na ksanagirnás ke na ta ksechnás.
Άse me,
san vrochí ta ónirá mu skórpises
an petheno í an zo de rótises,
póso efkola ksechnás, áse me,
tis agápis to chartí su ékapses,
gkrízo chróma ti zoí mu évapses,
áse, mi me tirannás, áse me.
|