|
Δε θέλω λόγια της βραδιάς
αφού για μένα δεν πονάς τι χαραμίζεσαι;
αφού δεν ξέρεις ν’ αγαπάς
με μένανε τι ξενυχτάς τι βασανίζεσαι;
Στ’ απομεινάρια της καρδιάς
σταμάτα πια να περπατάς πάνω στον πόνο μου
αφού όσα έκανα ξεχνάς
και τα όνειρά μου προσπερνάς
φύγε απ’ το δρόμο μου
κι άσε με μόνο μου
Άσε με μόνο μου
πες την αλήθεια καθαρά
κι άσε με μόνο μου
εγώ έχω μάθει να παλεύω με τον πόνο μου
Δε με κατάλαβες
ό,τι κι αν έκανα για σένα δεν κατάλαβες
Πάντα τις εύκολες καρδιές μονάχα διάλεγες
Δε με κατάλαβες
Νιώθω την ήττα της καρδιάς
κι η περηφάνια μου κομμάτια πάλι γίνεται
και το φεγγάρι πια για μας
δεν ξαναβγαίνει
στην ομίχλη μόνο πνίγεται
Μεσ’ στο σκοτάδι της βραδιάς
μόνο τα δάκρυα στα μάτια μου θα φαίνονται
και τόσα όνειρα για μας
σαν αποτσίγαρα για πάντα τώρα καίγονται
τώρα καίγονται
Άσε με μόνο μου
πες την αλήθεια καθαρά
κι άσε με μόνο μου
εγώ έχω μάθει να παλεύω με τον πόνο μου
Δε με κατάλαβες
ό,τι κι αν έκανα για σένα δεν κατάλαβες
Πάντα τις εύκολες καρδιές μονάχα διάλεγες
Δε με κατάλαβες
|
De thélo lógia tis vradiás
afu gia ména den ponás ti charamízese;
afu den kséris n’ agapás
me ménane ti ksenichtás ti vasanízese;
St’ apominária tis kardiás
stamáta pia na perpatás páno ston póno mu
afu ósa ékana ksechnás
ke ta ónirá mu prospernás
fíge ap’ to drómo mu
ki áse me móno mu
Άse me móno mu
pes tin alíthia kathará
ki áse me móno mu
egó écho máthi na palevo me ton póno mu
De me katálaves
ó,ti ki an ékana gia séna den katálaves
Pánta tis efkoles kardiés monácha diáleges
De me katálaves
Niótho tin ítta tis kardiás
ki i perifánia mu kommátia páli ginete
ke to fengári pia gia mas
den ksanavgeni
stin omíchli móno pnígete
Mes’ sto skotádi tis vradiás
móno ta dákria sta mátia mu tha fenonte
ke tósa ónira gia mas
san apotsígara gia pánta tóra kegonte
tóra kegonte
Άse me móno mu
pes tin alíthia kathará
ki áse me móno mu
egó écho máthi na palevo me ton póno mu
De me katálaves
ó,ti ki an ékana gia séna den katálaves
Pánta tis efkoles kardiés monácha diáleges
De me katálaves
|
