|
Πες μου ποιος είναι καθωσπρέπει,
ξέχνα τι πρέπει, τι δεν πρέπει.
Όλοι πηγαίνουν με το νόμο,
κανείς δεν ξέρει για το φόνο.
Άσε τον κόσμο να καίγεται
και τι θα γίνει δε λέγεται,
αφού τόσο το θέλει η καρδιά σου.
Άσε τον κόσμο να καίγεται
και τι θα γίνει δε λέγεται.
Μια ζωή, μια ζωή, μια ζωή
θα ’μαι δικιά σου.
Άσ’ τους να λένε και να λένε,
εμείς οι δύο δεν τους φταίμε.
Μέχρι κι οι πέτρες το ’χουν μάθει:
στους άλλους ρίχνουνε τα λάθη.
Άσε τον κόσμο να καίγεται
και τι θα γίνει δε λέγεται,
αφού τόσο το θέλει η καρδιά σου.
Άσε τον κόσμο να καίγεται
και τι θα γίνει δε λέγεται.
Μια ζωή, μια ζωή, μια ζωή
θα ’μαι δικιά σου.
|
Pes mu pios ine kathosprépi,
kséchna ti prépi, ti den prépi.
Όli pigenun me to nómo,
kanis den kséri gia to fóno.
Άse ton kósmo na kegete
ke ti tha gini de légete,
afu tóso to théli i kardiá su.
Άse ton kósmo na kegete
ke ti tha gini de légete.
Mia zoí, mia zoí, mia zoí
tha ’me dikiá su.
Άs’ tus na léne ke na léne,
emis i dío den tus fteme.
Méchri ki i pétres to ’chun máthi:
stus állus ríchnune ta láthi.
Άse ton kósmo na kegete
ke ti tha gini de légete,
afu tóso to théli i kardiá su.
Άse ton kósmo na kegete
ke ti tha gini de légete.
Mia zoí, mia zoí, mia zoí
tha ’me dikiá su.
|
