Εγώ γεννήθηκα ελεύθερο πουλάκι
χωρίς οχτάωρα, χωρίς αφεντικό
όλο πετάω από κλαδάκι σε κλαδάκι
λέω και ένα ρεφραινάκι μαγικό
Δε δουλεύω, ποτέ μου δε δουλεύω
και ούτε θέλω να μιλάω για δουλειά
δε δουλεύω, ποτέ μου δε δουλεύω
γιατί έχω βρει του Παραδείσου τα κλειδιά
Εγώ γεννήθηκα τελείως μπατιράκι
χωρίς γραμμάτια, χωρίς επιταγές
μένω στο Ζάππειο σε ξύλινο παγκάκι
και τραγουδάω κάτω από τις νεραντζιές
Δε δουλεύω, ποτέ μου δε δουλεύω
και ούτε θέλω να ακούω για δουλειά
δε δουλεύω, ποτέ μου δε δουλεύω
γιατί έχω βρει του Παραδείσου τα κλειδιά
Κι όταν πεθάνω κάποια μέρα όπως όλοι
θα υπογράψω κι ένα συμφωνητικό
να με αφήνουνε οι Δώδεκα Αποστόλοι
να λέω κάποιο ρεφραινάκι μαγικό
Δε δουλεύω, ποτέ μου δε δουλεύω
και ούτε θέλω να μου λένε για δουλειά
δε δουλεύω, ποτέ μου δε δουλεύω
γιατί έχω βρει του Παραδείσου τα κλειδιά
|
Egó genníthika elefthero puláki
chorís ochtáora, chorís afentikó
ólo petáo apó kladáki se kladáki
léo ke éna refrenáki magikó
De dulevo, poté mu de dulevo
ke ute thélo na miláo gia duliá
de dulevo, poté mu de dulevo
giatí écho vri tu Paradisu ta klidiá
Egó genníthika telios batiráki
chorís grammátia, chorís epitagés
méno sto Záppio se ksílino pagkáki
ke tragudáo káto apó tis nerantziés
De dulevo, poté mu de dulevo
ke ute thélo na akuo gia duliá
de dulevo, poté mu de dulevo
giatí écho vri tu Paradisu ta klidiá
Ki ótan petháno kápia méra ópos óli
tha ipográpso ki éna simfonitikó
na me afínune i Dódeka Apostóli
na léo kápio refrenáki magikó
De dulevo, poté mu de dulevo
ke ute thélo na mu léne gia duliá
de dulevo, poté mu de dulevo
giatí écho vri tu Paradisu ta klidiá
|