|
Σαν ήλιος απ’ το τζάμι
Μέσα στην ζωή μου μπαίνεις και μου δίνεις χαρά
Και ύστερα σαν κλέφτης
Σπας το τζάμι και από την ζωή μου βγαίνεις
Θα φτιάξω έναν τοίχο
Είχα πει να μη σ’ αφήσω να περάσεις ξανά
Μα μόνη μου γκρεμίζω
Κάθε τοίχο και σ’ αφήνω εγώ να μπαίνεις
Αυτό αξίζω μάτια μου
Αυτό το λίγο αγάπη μου
Που για όλους έγινα χαλί
Και με πατήσαν όλοι
Αυτό αξίζω μάτια μου
Αυτό το λίγο αγάπη μου
Εσύ είσαι ο φταίχτης μια ζωή
Και εγώ ζητάω συγγνώμη
Τους δείχτες του ρολόι σου
Κοιτάζεις είναι η ώρα που θα φύγεις ξανά
Θα φεύγεις και θα έρχεσαι
Και έτσι την καρδιά μου θα πεθαίνεις
Δεν ήμουνα το σπίτι
Να περάσεις στο πλευρό μου μια ζωή τελικά
Μονάχα ένας δρόμος
Να περνάς από το σπίτι σου όταν βγαίνεις
|
San ílios ap’ to tzámi
Mésa stin zoí mu benis ke mu dínis chará
Ke ístera san kléftis
Spas to tzámi ke apó tin zoí mu vgenis
Tha ftiákso énan ticho
Icha pi na mi s’ afíso na perásis ksaná
Ma móni mu gkremízo
Káthe ticho ke s’ afíno egó na benis
Aftó aksízo mátia mu
Aftó to lígo agápi mu
Pu gia ólus égina chalí
Ke me patísan óli
Aftó aksízo mátia mu
Aftó to lígo agápi mu
Esí ise o ftechtis mia zoí
Ke egó zitáo singnómi
Tus dichtes tu rolói su
Kitázis ine i óra pu tha fígis ksaná
Tha fevgis ke tha érchese
Ke étsi tin kardiá mu tha pethenis
Den ímuna to spíti
Na perásis sto plevró mu mia zoí teliká
Monácha énas drómos
Na pernás apó to spíti su ótan vgenis
|
