Νύχτα πάγωσαν τα χείλη μου
Νύχτα γύρω μου παντού
Νύχτα χάθηκαν οι φίλοι μου
Νύχτα γύρω μου παντού
Μάτια που με κοιτάνε
Στόματα μου μιλάνε
Μου λένε μοναχά πως φτάνει ως εδώ
Σαν μια κλωστή και σπάνε
Τα λάθη που πονάνε
Τα μάτια μου βουρκώνουνε
Μα όσοι παλεύουνε σώνουνε
Αυτό το κάτι
που ζητάς
Αυτό το κάτι
που νιώθεις όταν πονάς
Αυτό το κάτι
και της στιγμής της χαράς
Αυτό το κάτι
που σε κρατάει ζωντανή
Αυτό το κάτι που ξέρει μόνο ένα παιδί
Πιο γρήγορο απ’ την αστραπή
Του πόνου το αγρίμι
Σε φέρνει πάντα μέσα εκεί
Στη φλόγα που δε σβήνει
Σ’ αυτό το κάτι
που ζητάς
Αυτό το κάτι
που νιώθεις όταν πονάς
Αυτό το κάτι
και της στιγμής της χαράς
Αυτό το κάτι
που σε κρατάει ζωντανή
Αυτό το κάτι που ξέρει μόνο ένα παιδί
Αυτό το κάτι
που λέγεται ζωή
Αυτό το κάτι που ξέρει μόνο ένα παιδί
|
Níchta págosan ta chili mu
Níchta giro mu pantu
Níchta cháthikan i fíli mu
Níchta giro mu pantu
Mátia pu me kitáne
Stómata mu miláne
Mu léne monachá pos ftáni os edó
San mia klostí ke spáne
Ta láthi pu ponáne
Ta mátia mu vurkónune
Ma ósi palevune sónune
Aftó to káti
pu zitás
Aftó to káti
pu nióthis ótan ponás
Aftó to káti
ke tis stigmís tis charás
Aftó to káti
pu se kratái zontaní
Aftó to káti pu kséri móno éna pedí
Pio grígoro ap’ tin astrapí
Tu pónu to agrími
Se férni pánta mésa eki
Sti flóga pu de svíni
S’ aftó to káti
pu zitás
Aftó to káti
pu nióthis ótan ponás
Aftó to káti
ke tis stigmís tis charás
Aftó to káti
pu se kratái zontaní
Aftó to káti pu kséri móno éna pedí
Aftó to káti
pu légete zoí
Aftó to káti pu kséri móno éna pedí
|