|
Ενώ μιλάς, χαμηλώνεις το βλέμμα
Μου λες για μας άλλα είχες σκεφτεί..
Τα πραγματά σου σχεδόν μαζεμένα
Μπροστά η συγνώμη και πίσω εσύ..
Θέλω να πω όλα αυτά που με καίνε
Για πρώτη και τελευταία φορά
Ήσουνα ψέμα και όλα μου φταίνε
Θα με ακούσεις και φεύγεις μετά..
Δε μ’ αγαπάς κι είναι πια δεδομένο
Τον εαυτό σου μονάχα κοιτάς
Στο πουθενά βήμα βήμα πηγαίνω
Στα ’δωσα όλα κι ακόμα ζητάς..
Δε μ’ αγαπάς κι είναι πια δεδομένο
Να έρθεις πίσω ποτέ μη σκεφτείς
Να μη ρωτάς πως περνάω και που μένω
Θα’ναι εις βάρος σου ότι κι αν πεις..
Τα τυπικά έχουν όλα τελειώσει
Η πόρτα εκεί κι έχεις ένα λεπτό
Κανένα δάκρυ δεν θα μας ενώσει
Ειλικρινά,ψέμα θα’ναι κι αυτό..
Δε προχωράς, μου απλώνεις το χέρι
Μία σιωπή στην ατμόσφαιρα ζει
Η προδοσία σου ήταν μαχαίρι
Ποτέ δεν ήμασταν όντως μαζί..
|
Enó milás, chamilónis to vlémma
Mu les gia mas álla iches skefti..
Ta pragmatá su schedón mazeména
Brostá i signómi ke píso esí..
Thélo na po óla aftá pu me kene
Gia próti ke teleftea forá
Ήsuna pséma ke óla mu ftene
Tha me akusis ke fevgis metá..
De m’ agapás ki ine pia dedoméno
Ton eaftó su monácha kitás
Sto puthená víma víma pigeno
Sta ’dosa óla ki akóma zitás..
De m’ agapás ki ine pia dedoméno
Na érthis píso poté mi skeftis
Na mi rotás pos pernáo ke pu méno
Tha’ne is város su óti ki an pis..
Ta tipiká échun óla teliósi
I pórta eki ki échis éna leptó
Kanéna dákri den tha mas enósi
Ilikriná,pséma tha’ne ki aftó..
De prochorás, mu aplónis to chéri
Mía siopí stin atmósfera zi
I prodosía su ítan macheri
Poté den ímastan óntos mazí..
|
