Το ‘χω συνήθειο εγώ
να κάνω απ’ την αρχή
μεγάλα όνειρα για αγάπες
που είναι λίγες
Μα να που λιώνω
σαν χαρτόνι στην βροχή
που με βαρέθηκες
και σ’ άλλη αγάπη πήγες
Αχάριστη καρδιά δε μ’ αγαπάς
και ας ήμουν αγκαλιά να καταλήξεις
στο αίμα σου το έχεις να σκορπάς
φιλιά με ημερομηνία λήξης
Το ‘χω συνήθειο εγώ
να δίνω και ψυχή
σ’ αυτό που ξέρω πως
μια μέρα θα μ’ αφήσει
Μα τι και αν είναι
κάποιου άλλου η ενοχή
τους χωρισμούς μου εγώ
τους έχω πια μισήσει
Αχάριστη καρδιά δε μ’ αγαπάς
και ας ήμουν αγκαλιά να καταλήξεις
στο αίμα σου το έχεις να σκορπάς
φιλιά με ημερομηνία λήξης
|
To ‘cho siníthio egó
na káno ap’ tin archí
megála ónira gia agápes
pu ine líges
Ma na pu lióno
san chartóni stin vrochí
pu me varéthikes
ke s’ álli agápi píges
Acháristi kardiá de m’ agapás
ke as ímun agkaliá na katalíksis
sto ema su to échis na skorpás
filiá me imerominía líksis
To ‘cho siníthio egó
na díno ke psichí
s’ aftó pu kséro pos
mia méra tha m’ afísi
Ma ti ke an ine
kápiu állu i enochí
tus chorismus mu egó
tus écho pia misísi
Acháristi kardiá de m’ agapás
ke as ímun agkaliá na katalíksis
sto ema su to échis na skorpás
filiá me imerominía líksis
|