|
Με λένε όλοι βασιλιά
πως τίποτα δε μου λείπει
μα έχω στα στήθια μια καρδιά
γεμάτη από λύπη.
Με λένε όλοι βασιλιά
νομίζουν πως πετάω
μα εγώ εσένα σκέφτομαι
εσένα αγαπάω
Ακόμα ρωτάω αν μ’αγαπάς
και εσύ δεν απαντάς,
ακόμα πηγαίνω όπου πας
και εσύ με προσπερνάς,
ακόμα πονάω όπου μ’ακουμπάς
και εσύ εκεί χτυπάς,
ακόμα στον ουρανό μου εκεί πετάς
και με κοιτάς.
Με λένε όλοι βασιλιά
δεν ξέρουν την αλήθεια
οι τοίχοι μου μιλήσανε
τους ζήτησα βοήθεια.
Το πιο μικρό χαμόγελο
κρύβει μεγάλο πόνο
στους ίδιους δρόμους περπατώ
με έχεις αφήσει μόνο
Ακόμα ρωτάω αν μ’αγαπάς
και εσύ δεν απαντάς,
ακόμα πηγαίνω όπου πας
και εσύ με προσπερνάς,
ακόμα πονάω όπου μ’ακουμπάς
και εσύ εκεί χτυπάς,
ακόμα στον ουρανό μου εκεί πετάς
και με κοιτάς.
|
Me léne óli vasiliá
pos típota de mu lipi
ma écho sta stíthia mia kardiá
gemáti apó lípi.
Me léne óli vasiliá
nomízun pos petáo
ma egó eséna skéftome
eséna agapáo
Akóma rotáo an m’agapás
ke esí den apantás,
akóma pigeno ópu pas
ke esí me prospernás,
akóma ponáo ópu m’akubás
ke esí eki chtipás,
akóma ston uranó mu eki petás
ke me kitás.
Me léne óli vasiliá
den ksérun tin alíthia
i tichi mu milísane
tus zítisa voíthia.
To pio mikró chamógelo
krívi megálo póno
stus ídius drómus perpató
me échis afísi móno
Akóma rotáo an m’agapás
ke esí den apantás,
akóma pigeno ópu pas
ke esí me prospernás,
akóma ponáo ópu m’akubás
ke esí eki chtipás,
akóma ston uranó mu eki petás
ke me kitás.
|
