Βόλτα στο χαμένο χρόνο
στο χαμένο χρόνο μου
Βόλτα μ’ έναν παπαγάλο
στο δεξί τον ώμο μου
Νύχτες που δεν πήγα κάπου
μέρες που τις άφησα
να κυλήσουν όπως όπως
στο μηδέν μου κάθισα
Ώρες που αν είχα κόψει
φρέσκο το λουλούδι τους
τώρα θα ‘μουνα ο στίχος
μέσα στο τραγούδι τους
Έλεγα εμένα ο χρόνος
πως δε θα με κάνει σκλάβο
όσο και να τρέχει άσ’ τον
κάποτε θα τον προλάβω
Τώρα που κοιτάζω πίσω
πίσω δεν υπάρχει χρόνος
πίσω μόνο εγώ έχω μείνει
ούτε η σκιά μου, μόνος
Βόλτα στο χαμένο χρόνο
στο χαμένο χρόνο μου
άδειος είναι σαν χωράφι
ο μέχρι τώρα δρόμος μου
Ούτε μία ρίζα δέντρο
πεύκο πες ή έλατο
ούτε ένα δωμάτιο έστω
έστω και αυθαίρετο
Όλα τ’ αφηνα στην τύχη
και η τύχη άφηνε
κάτω της ζωής τον πήχυ
το κενό κατάπινε
|
Oólta sto chaméno chróno
sto chaméno chróno mu
Oólta m’ énan papagálo
sto deksí ton ómo mu
Níchtes pu den píga kápu
méres pu tis áfisa
na kilísun ópos ópos
sto midén mu káthisa
Ώres pu an icha kópsi
frésko to luludi tus
tóra tha ‘muna o stíchos
mésa sto tragudi tus
Έlega eména o chrónos
pos de tha me káni sklávo
óso ke na tréchi ás’ ton
kápote tha ton prolávo
Tóra pu kitázo píso
píso den ipárchi chrónos
píso móno egó écho mini
ute i skiá mu, mónos
Oólta sto chaméno chróno
sto chaméno chróno mu
ádios ine san choráfi
o méchri tóra drómos mu
Oíte mía ríza déntro
pefko pes í élato
ute éna domátio ésto
ésto ke afthereto
Όla t’ afina stin tíchi
ke i tíchi áfine
káto tis zoís ton píchi
to kenó katápine
|