|
Καλώς το που ήρθε το άφωτο βραδάκι
έτσι απαλό σαν χάδι να μ’ αγγίξει
και τη σκέψη μου αγάλια να τραβήξει
στο σκοτεινό στ’ ατέλειωτο δρομάκι
Εκεί που όλες οι χαρές μου καρτερούνε
το πέρασμά μου εκείθε σιωπηλές
ωραίες ελκυστικές κι άπιαστες λες
του ονείρου τα χρυσά φτερά φορούνε
Καλώς το που ήρθε σαν την καλοσύνη
το κουρασμένο βλέμμα μου να σβήσει
και την ψυχή μου ελεύθερη ν’ αφήσει
να απλωθεί πέρα ως πέρα στη γαλήνη
|
Kalós to pu írthe to áfoto vradáki
étsi apaló san chádi na m’ angiksi
ke ti sképsi mu agália na travíksi
sto skotinó st’ atélioto dromáki
Eki pu óles i charés mu karterune
to pérasmá mu ekithe siopilés
orees elkistikés ki ápiastes les
tu oniru ta chrisá fterá forune
Kalós to pu írthe san tin kalosíni
to kurasméno vlémma mu na svísi
ke tin psichí mu eleftheri n’ afísi
na aplothi péra os péra sti galíni
|
