Ήρθες στη ζωή μου ξαφνικά
κι άλλαξε στα μάτια μου ο κόσμος.
Τώρα πια δε νιώθω μοναξιά,
της αγάπης άνοιξε ο δρόμος.
Δε φοβάμαι, δε φοβάμαι, δε φοβάμαι,
τώρα πλάι στην αγάπη σου κοιμάμαι.
Στης καρδιάς σου το λιμάνι πάντα θα `μαι,
δε φοβάμαι, δε φοβάμαι, δε φοβάμαι.
Έγινες στα μάτια μου το φως
κι άνοιξες την πόρτα της καρδιάς μου.
Τώρα δε μ’ αγγίζει ο καημός
και η πίκρα πέταξε μακριά μου.
Δε φοβάμαι, δε φοβάμαι, δε φοβάμαι,
τώρα πλάι στην αγάπη σου κοιμάμαι.
Στης καρδιάς σου το λιμάνι πάντα θα `μαι,
δε φοβάμαι, δε φοβάμαι, δε φοβάμαι.
|
Ήrthes sti zoí mu ksafniká
ki állakse sta mátia mu o kósmos.
Tóra pia de niótho monaksiá,
tis agápis ánikse o drómos.
De fováme, de fováme, de fováme,
tóra plái stin agápi su kimáme.
Stis kardiás su to limáni pánta tha `me,
de fováme, de fováme, de fováme.
Έgines sta mátia mu to fos
ki ánikses tin pórta tis kardiás mu.
Tóra de m’ angizi o kaimós
ke i píkra pétakse makriá mu.
De fováme, de fováme, de fováme,
tóra plái stin agápi su kimáme.
Stis kardiás su to limáni pánta tha `me,
de fováme, de fováme, de fováme.
|