Δε μετανιώνω | De metanióno

Πόσο εύκολα ήρθες και έφυγες,
πόσο εύκολα,
σαν το όνειρο μιας βραδιάς,
τόσο εύκολα.

Πόσο εύκολα μου `γραψες “σ’ αγαπώ”,
πόσο εύκολα.
Πόσο εύκολα μου `δωσες τόση αγάπη
σε μια βραδιά.

Δε μετανιώνω, δε μετανιώνω,
άσε με μόνο στη μοναξιά.
Δε μετανιώνω, δε μετανιώνω,
πες ότι φταίω κι άφησέ με πια.

Πόσο εύκολα λες “είναι δύσκολα”,
πόσο εύκολα.
Πόσο εύκολα κλαις και γελάς,
τόσο εύκολα.

Πόσο εύκολα δρόμους αλλάξαμε,
πόσο εύκολα.
Πόσο εύκολα δίνεις και παίρνεις αγάπη
σε μια βραδιά.

Póso efkola írthes ke éfiges,
póso efkola,
san to óniro mias vradiás,
tóso efkola.

Póso efkola mu `grapses “s’ agapó”,
póso efkola.
Póso efkola mu `doses tósi agápi
se mia vradiá.

De metanióno, de metanióno,
áse me móno sti monaksiá.
De metanióno, de metanióno,
pes óti fteo ki áfisé me pia.

Póso efkola les “ine dískola”,
póso efkola.
Póso efkola kles ke gelás,
tóso efkola.

Póso efkola drómus alláksame,
póso efkola.
Póso efkola dínis ke pernis agápi
se mia vradiá.