Φταίω που έβγαλα αισθήματα στο φως
και συ τα έχεις στο σκοτάδι διαρκώς,
πες μου τον τρόπο σου,
για μάθε μου το πώς
αποκοιμίζεις την αλήθεια εντελώς
Ξέρω πως τώρα μ’ ακούς
και ας μη θέλεις ν’ ακούς
λέω τις αγάπες “εχθρούς”
όταν μοιάζουν με σένα
Κι όμως μπορώ ακόμα ν’ αγαπώ
τον πιο μεγάλο μου εχθρό
να παραδίνομαι εγώ για να νικάς εσύ
Από τη σφαίρα στο βαθύ φιλί
συνήθισα μια υπερβολή
γι’ αυτό ποτέ δεν είχα πει
μα λέω τελικά πως δε μου αξίζεις πια
Όλο σημάδια στο μυαλό μου το τρελό,
όλο σημάδια που να σβήσω δεν μπορώ
Ούτε το οινόπνευμα δεν είναι αρκετό,
όσα ποτάμια στην υγειά σου και να πιω
Ξέρω πως τώρα μ’ ακούς
και ας μη θέλεις ν’ ακούς
Λέω τις αγάπες “εχθρούς”
όταν μοιάζουν με σένα…
Κι όμως μπορώ ακόμα ν’ αγαπώ
τον πιο μεγάλο μου εχθρό
να παραδίνομαι εγώ για να νικάς εσύ
Από τη σφαίρα στο βαθύ φιλί
συνήθισα μια υπερβολή
γι’ αυτό ποτέ δεν είχα πει
μα λέω τελικά πως δε μου αξίζεις πια
|
Fteo pu évgala esthímata sto fos
ke si ta échis sto skotádi diarkós,
pes mu ton trópo su,
gia máthe mu to pós
apokimízis tin alíthia entelós
Kséro pos tóra m’ akus
ke as mi thélis n’ akus
léo tis agápes “echthrus”
ótan miázun me séna
Ki ómos boró akóma n’ agapó
ton pio megálo mu echthró
na paradínome egó gia na nikás esí
Apó ti sfera sto vathí filí
siníthisa mia ipervolí
gi’ aftó poté den icha pi
ma léo teliká pos de mu aksízis pia
Όlo simádia sto mialó mu to treló,
ólo simádia pu na svíso den boró
Oíte to inópnevma den ine arketó,
ósa potámia stin igiá su ke na pio
Kséro pos tóra m’ akus
ke as mi thélis n’ akus
Léo tis agápes “echthrus”
ótan miázun me séna…
Ki ómos boró akóma n’ agapó
ton pio megálo mu echthró
na paradínome egó gia na nikás esí
Apó ti sfera sto vathí filí
siníthisa mia ipervolí
gi’ aftó poté den icha pi
ma léo teliká pos de mu aksízis pia
|