Δε σε είδα δε σε ξέρω δε σε γνώρισα
πήρα χωματένιο δρόμο και προχώρησα
Τι να γράψω εγώ για σένα, παλικάρι μου
ποια η μοίρα η δική σου ποια η χάρη μου.
Όποιος για κακή του τύχη χάθηκε την άνοιξη
τον φορτώνουν με λουλούδια και κατάνυξη
Κόκκινα, φτηνά σαν ψέμα, τριαντάφυλλα
λόγια χιλιοφορεμένα, λόγια άφυλλα.
Θα ανοίξω το τρανζίστορ κι η κεραία σου
ας ακούσει τα τραγούδια της παρέας σου
Ας ακούσει τα καινούρια τα στιχάκια τους
μια στα άσπρα μια στα μαύρα τα χεράκια τους.
|
De se ida de se kséro de se gnórisa
píra chomaténio drómo ke prochórisa
Ti na grápso egó gia séna, palikári mu
pia i mira i dikí su pia i chári mu.
Όpios gia kakí tu tíchi cháthike tin ániksi
ton fortónun me luludia ke katániksi
Kókkina, ftiná san pséma, triantáfilla
lógia chilioforeména, lógia áfilla.
Tha anikso to tranzístor ki i kerea su
as akusi ta tragudia tis paréas su
As akusi ta kenuria ta stichákia tus
mia sta áspra mia sta mavra ta cherákia tus.
|