Ξέρεις πως είναι αργά να διαλέξεις
αργά και να με καταστρέψεις
αργά για να έρθεις κοντά
χρόνια για σένα κυλούσε η ζωή μου
και πλήρωνα με την πνοή μου
τα πάντα για να ‘σαι καλά
Φεύγω γιατί μου τηλεφωνάς και δε σε γνωρίζω
φεύγω γιατί τ’ όνειρο δε ζει όταν το ξεχνάς
φεύγω γιατί δεν μπορώ να ζω δίχως να ελπίζω
φεύγω γιατί η αγάπη μου θέλω να βρει τη χαρά
Ξέρεις πως είναι αργά να σωθούμε
και τι παραπάνω να πούμε
το τέρμα έχει μόνο σιωπή
ξέρω στο βάθος αυτό δεν τελειώνει
για πάντα θα μας μαχαιρώνει
αυτή η τελευταία στιγμή
|
Kséris pos ine argá na dialéksis
argá ke na me katastrépsis
argá gia na érthis kontá
chrónia gia séna kiluse i zoí mu
ke plírona me tin pnoí mu
ta pánta gia na ‘se kalá
Fevgo giatí mu tilefonás ke de se gnorízo
fevgo giatí t’ óniro de zi ótan to ksechnás
fevgo giatí den boró na zo díchos na elpízo
fevgo giatí i agápi mu thélo na vri ti chará
Kséris pos ine argá na sothume
ke ti parapáno na pume
to térma échi móno siopí
kséro sto váthos aftó den telióni
gia pánta tha mas macheróni
aftí i teleftea stigmí
|