Ήρθες στον δρόμο μου κι έγινες δρόμος
και χάδι κρυφό στη σιωπή
Τώρα στα μάτια σου στάθηκε ο χρόνος
και μέσα τους θέλει να ζει
Μόνη περπάτησα τόσους χειμώνες
Μα πια καλοκαίρια ζητώ
Είχα να κρύβομαι χίλιες κρυψώνες
μα τώρα στο φως σου θα βγω
Δε σε περίμενα μα ήρθες
Δεν είχα νιώσει πως υπήρχες
Κι έγινες δρόμος να βαδίζω
Κι ό,τι ζητήσω το αγγίζω
Κι εσύ είσαι αυτό
Ήρθες στον δρόμο μου κι έγινες δρόμος
Περπάτησα πάνω σου εγώ
Τώρα ονειρεύομαι κι είσαι ο κόσμος
που μέσα του θέλω να ζω
|
Ήrthes ston drómo mu ki égines drómos
ke chádi krifó sti siopí
Tóra sta mátia su státhike o chrónos
ke mésa tus théli na zi
Móni perpátisa tósus chimónes
Ma pia kalokeria zitó
Icha na krívome chílies kripsónes
ma tóra sto fos su tha vgo
De se perímena ma írthes
Den icha niósi pos ipírches
Ki égines drómos na vadízo
Ki ó,ti zitíso to angizo
Ki esí ise aftó
Ήrthes ston drómo mu ki égines drómos
Perpátisa páno su egó
Tóra onirevome ki ise o kósmos
pu mésa tu thélo na zo
|