|
Δε νοιάζεσαι λίγο για μένα,
ούτε που με σκέφτεσαι
και σαν τρελή τα περασμένα
μεσάνυχτα μου έρχεσαι.
Πες μου πια τι ζητάς,
από μένα τι ζητάς;
Δε σου φτάνει εσένα μια αγάπη να έχεις,
δεν σου φτάνει μια καρδιά ν’ αγαπάς.
Στη ζωή σου τα θέλεις όλα δικά σου,
θα πληρώσεις κι εσύ κάποια μέρα πικρά.
Αδιαφορείς ό,τι κι αν κάνω,
για σένα ό,τι και να πω.
Νιώθω πως τώρα πια σε χάνω,
νομίζω πως θα τρελαθώ.
Πες μου πια τι ζητάς,
από μένα τι ζητάς;
Δε σου φτάνει εσένα μια αγάπη να έχεις,
δεν σου φτάνει μια καρδιά ν’ αγαπάς.
Στη ζωή σου τα θέλεις όλα δικά σου,
θα πληρώσεις κάποια μέρα κι εσύ πικρά.
Πες μου πια τι ζητάς,
από μένα τι ζητάς, τι ζητάς;.
|
De niázese lígo gia ména,
ute pu me skéftese
ke san trelí ta perasména
mesánichta mu érchese.
Pes mu pia ti zitás,
apó ména ti zitás;
De su ftáni eséna mia agápi na échis,
den su ftáni mia kardiá n’ agapás.
Sti zoí su ta thélis óla diká su,
tha plirósis ki esí kápia méra pikrá.
Adiaforis ó,ti ki an káno,
gia séna ó,ti ke na po.
Niótho pos tóra pia se cháno,
nomízo pos tha trelathó.
Pes mu pia ti zitás,
apó ména ti zitás;
De su ftáni eséna mia agápi na échis,
den su ftáni mia kardiá n’ agapás.
Sti zoí su ta thélis óla diká su,
tha plirósis kápia méra ki esí pikrá.
Pes mu pia ti zitás,
apó ména ti zitás, ti zitás;.
|
