|
Μπορεί κι αυτή η μέρα μου όλη να ‘ταν γκρίζα
Και να γυρίζω στο άδειο σπίτι απ’ τη δουλειά
Κι απ’ την αγάπη μας να υπάρχει μόνο μια κορνίζα
Για να θυμίζει όσα περάσαμε παλιά
Μπορεί καιρός πολύς καιρός να ‘χει περάσει
Κι ακόμα εγώ να μη μπορώ να το δεχτώ
Μπορεί κι αυτό το βράδυ να σε θυμηθώ
Μα εγώ δε θέλω, δε θέλω απόψε να μελαγχολήσω
Κι έτσι τραγούδια που σε θυμίζουν όλα θα τα κλείσω
Κι ο μόνος λόγος που έξω αν θα βγω εγώ και αν μεθύσω
Είναι γιατί μπορώ κι εγώ να προχωρήσω
Μπορεί και το πρωί να ξέρω όταν θα ξυπνήσω
Πιο μόνος μου θα νιώθω τώρα από ποτέ
Κι η απουσία σου θα με πειράξει
Όταν θα πλησιάζουν να ‘ρθουνε γιορτές
Μπορεί καιρός πολύς καιρός να ‘χει περάσει
Κι εγώ να περιμένω ακόμα πως θα ‘ρθεις
Κι εσύ να επιμένεις ν’ αδιαφορείς
|
Bori ki aftí i méra mu óli na ‘tan gkríza
Ke na girízo sto ádio spíti ap’ ti duliá
Ki ap’ tin agápi mas na ipárchi móno mia korníza
Gia na thimízi ósa perásame paliá
Bori kerós polís kerós na ‘chi perási
Ki akóma egó na mi boró na to dechtó
Bori ki aftó to vrádi na se thimithó
Ma egó de thélo, de thélo apópse na melagcholíso
Ki étsi tragudia pu se thimízun óla tha ta kliso
Ki o mónos lógos pu ékso an tha vgo egó ke an methíso
Ine giatí boró ki egó na prochoríso
Bori ke to pri na kséro ótan tha ksipníso
Pio mónos mu tha niótho tóra apó poté
Ki i apusía su tha me piráksi
Όtan tha plisiázun na ‘rthune giortés
Bori kerós polís kerós na ‘chi perási
Ki egó na periméno akóma pos tha ‘rthis
Ki esí na epiménis n’ adiaforis
|
