|
Σαν περπατούσα μέρα μες το πλήθος
Τι ήθελε να ακουστεί αυτός ο ήχος
Τι ήθελα να γυρίσω να αντικρίσω
Στην αγκαλιά του αλλού να σε δω
Μα τι να κάνω είχα απορία
Αχ και να είχα άλλη μια ευκαιρία
Να έρθω να σε αρπάξω ή να φύγω
Ποτέ μου δε θα σου ‘κανα κακό
Δειλός μπροστά σου, μ’ ένα σου βλέμμα ταξιδεύω στο κενό,
Μ’ ένα χαμόγελο τ’ αδύνατο μου μοιάζει αληθινό
Κι είσαι όνειρο, κι ας είσαι απάτη
Κι ας είσαι παρελθόν
Ακόμα είσαι εδώ, να ‘σαι μπροστά μου
Σε σένα απλά σταμάτησε η καρδιά μου
Πως μετανιώνω για όσα σου έχω κάνει
Μακάρι να σε είχα πίσω εδώ
Δειλός μπροστά σου, μ’ ένα σου βλέμμα ταξιδεύω στο κενό,
Μ’ ένα χαμόγελο τ’ αδύνατο μου μοιάζει αληθινό
Κι είσαι όνειρο, κι ας είσαι απάτη
Κι ας είσαι παρελθόν
Πως να αρνηθώ όσα ζήσαμε
Ακόμα κι αν χωρίσαμε μου λείπεις τελικά
Χωρίς εσένα περπατώ στο πουθενά
|
San perpatusa méra mes to plíthos
Ti íthele na akusti aftós o íchos
Ti íthela na giríso na antikríso
Stin agkaliá tu allu na se do
Ma ti na káno icha aporía
Ach ke na icha álli mia efkería
Na értho na se arpákso í na fígo
Poté mu de tha su ‘kana kakó
Dilós brostá su, m’ éna su vlémma taksidevo sto kenó,
M’ éna chamógelo t’ adínato mu miázi alithinó
Ki ise óniro, ki as ise apáti
Ki as ise parelthón
Akóma ise edó, na ‘se brostá mu
Se séna aplá stamátise i kardiá mu
Pos metanióno gia ósa su écho káni
Makári na se icha píso edó
Dilós brostá su, m’ éna su vlémma taksidevo sto kenó,
M’ éna chamógelo t’ adínato mu miázi alithinó
Ki ise óniro, ki as ise apáti
Ki as ise parelthón
Pos na arnithó ósa zísame
Akóma ki an chorísame mu lipis teliká
Chorís eséna perpató sto puthená
|
