Τι έχει απόψε η τηλεόραση
Εμένα δε με ενδιαφέρει
Εγώ μαζί σου ψάχνω πρόφαση
να κατεβάσω αυτό το αστέρι
Κι αν έχεις νεύρα από τη δουλειά
Εγώ να δεις τι νεύρα έχω
Τι να μου κάνει μία αγκαλιά
που μέχρι το πρωί θα αντέχω
Δεν είμαι η μαμά σου, ετοιμάσου
Γυρεύω το κορμί σου, τη ζωή σου
Μαζί μου θα περάσεις, θα ξεχάσεις, θα μπορείς
στα πόδια σου σαν άντρας να σταθείς
Δεν είμαι η μαμά σου, για φαντάσου
Δεν έχει εδώ δικά μου και δικά σου
Αν θέλεις να με χάσεις τα πηγαίνεις μια χαρά
Τα πράγματα έχουν γίνει σοβαρά
Τι έχει η τηλεόραση
στα χαλασμένα μου τακούνια
τη γράφω και ζητάω ακρόαση
από τη μοίρα τη τσιγκούνα
Κι αν έχεις νεύρα από τη δουλειά
Εγώ να δεις τι νεύρα έχω
Μα τα ‘στειλα για ύπνο απ’ τις εννιά
και μες στα μάτια σε προσέχω
|
Ti échi apópse i tileórasi
Eména de me endiaféri
Egó mazí su psáchno prófasi
na kateváso aftó to astéri
Ki an échis nevra apó ti duliá
Egó na dis ti nevra écho
Ti na mu káni mía agkaliá
pu méchri to pri tha antécho
Den ime i mamá su, etimásu
Girevo to kormí su, ti zoí su
Mazí mu tha perásis, tha ksechásis, tha boris
sta pódia su san ántras na stathis
Den ime i mamá su, gia fantásu
Den échi edó diká mu ke diká su
An thélis na me chásis ta pigenis mia chará
Ta prágmata échun gini sovará
Ti échi i tileórasi
sta chalasména mu takunia
ti gráfo ke zitáo akróasi
apó ti mira ti tsigkuna
Ki an échis nevra apó ti duliá
Egó na dis ti nevra écho
Ma ta ‘stila gia ípno ap’ tis enniá
ke mes sta mátia se prosécho
|