Δεν πίστευα ότι θα ζήσω μέχρι εδώ
να βλέπω στα χαμένα
Θεριά μ ανθρώπινη λαλιά
και χέρια απλωμένα
Δεν πίστευα το κέρδος πως θα κάνει τη ζημιά
τέτοιον κατήφορο και τέτοια ανημποριά
Ν αλλάζουνε οι λέξεις κι άλλα να εννοούν
να μπερδευτούν τα πράγματα να με ποδοπατούν.
Όμορφος κόσμος μη σκαλίζεις το πετσί του
Έσβησε πριν καιρό η αντοχή του
κι έμεινε στο δωμάτιο ξεχασμένη
φύγε μακριά ψυχή μου μουδιασμένη
Τρελοί μέσα στον ύπνο και στο ξύπνιο διχασμένοι
δεν εννοεί κανένας μας κανέναν.
Μια λάθος σύμβαση μια σχέση κουρντισμένη
ο κόσμος γέρασε κι ακόμα περιμένει
Περιμένει όπως λένε να φανεί
μια κάποια λύση έστω απ το πηγάδι να τον βγάλει
Κι αν πάλι απόψε ψάχνεις να βρεις το κλειδί
οι αφέντες σου κοιτούν με προσοχή
Ηλίθιοι μέσα στην παραζάλη.
|
Den písteva óti tha zíso méchri edó
na vlépo sta chaména
Theriá m anthrópini laliá
ke chéria aploména
Den písteva to kérdos pos tha káni ti zimiá
tétion katíforo ke tétia aniboriá
N allázune i léksis ki álla na ennoun
na berdeftun ta prágmata na me podopatun.
Όmorfos kósmos mi skalízis to petsí tu
Έsvise prin keró i antochí tu
ki émine sto domátio ksechasméni
fíge makriá psichí mu mudiasméni
Treli mésa ston ípno ke sto ksípnio dichasméni
den ennoi kanénas mas kanénan.
Mia láthos símvasi mia schési kurntisméni
o kósmos gérase ki akóma periméni
Periméni ópos léne na fani
mia kápia lísi ésto ap to pigádi na ton vgáli
Ki an páli apópse psáchnis na vris to klidí
i aféntes su kitun me prosochí
Ilíthii mésa stin parazáli.
|