Σ’ ένα γράμμα κλειστό της ζωής μου το δράμα
να γινότανε θαύμα και να ήσουν αλλιώς
Παραλήπτης κανείς στο μηδέν η ουσία
εσύ είσαι η αιτία που νυχτώνει νωρίς
Πια δεν επιμένω τ’ όνειρο χαμένο στη σκιά σου
των ματιών σου μάγια στο κορμί σημάδια
φύγε το πρωί ήλιος που θα βγει
Δες ποιαν αγάπησα και θυσιάστηκα
να’ναι οι χαρές μου μια στιγμή
Δες ποιαν αγάπησα τρελός που σ’άφησα
να ’σαι στο είναι μου πνοή
Να’ χα δύο ζωές και αγάπη καμία
να μη δω τρικυμία ναυαγός μες στο χθες
τώρα που μ’αγνοείς με κρατάει η ελπίδα
θα γυρίσω σελίδα στην καρδιά μου δε ζεις
Πια δεν επιμένω τ’ όνειρο χαμένο στη σκιά σου
των ματιών σου μάγια στο κορμί σημάδια
φύγε το πρωί ήλιος που θα βγει
Δες ποιαν αγάπησα και θυσιάστηκα
να ’ναι οι χαρές μου μια στιγμή
Δες ποιαν αγάπησα τρελός που σ’άφησα
να’σαι στο είναι μου πνοή
|
S’ éna grámma klistó tis zoís mu to dráma
na ginótane thafma ke na ísun alliós
Paralíptis kanis sto midén i usía
esí ise i etía pu nichtóni norís
Pia den epiméno t’ óniro chaméno sti skiá su
ton matión su mágia sto kormí simádia
fíge to pri ílios pu tha vgi
Des pian agápisa ke thisiástika
na’ne i charés mu mia stigmí
Des pian agápisa trelós pu s’áfisa
na ’se sto ine mu pnoí
Na’ cha dío zoés ke agápi kamía
na mi do trikimía nafagós mes sto chthes
tóra pu m’agnois me kratái i elpída
tha giríso selída stin kardiá mu de zis
Pia den epiméno t’ óniro chaméno sti skiá su
ton matión su mágia sto kormí simádia
fíge to pri ílios pu tha vgi
Des pian agápisa ke thisiástika
na ’ne i charés mu mia stigmí
Des pian agápisa trelós pu s’áfisa
na’se sto ine mu pnoí
|