Κάτω απ’ τα φώτα
Σαν μικρό παιδί χτυπιέμαι και ξεχνιέμαι
Έχω αρχίσει, έχω αρχίσει να φοβάμαι
Τι με έφερε και πάλι εδώ
Κι όλο λέω θα γυρίσει
Θα γυρίσει σαν τον ήλιο
Θα με πάρει απ’ το χέρι να μου πει
“για σένα θα `μαι πάντα εδώ”
Δυο μέρες μακριά σου
Στην άγνωστη πόλη, θυμάμαι ξανά
Δυο μέρες ακόμα μου είπες θα φύγω
Θα γίνω φωτιά
Κάτω απ’ τα φώτα
Σαν μικρό παιδί χτυπιέμαι και ξεχνιέμαι
Έχω αρχίσει, έχω αρχίσει να φοβάμαι
Δε θέλω πια να μείνω εδώ
Κι όσο λέω θα γυρίσει
Θα γυρίσει σαν τον ήλιο
Τόσο απλώνει το σκοτάδι κι η σιωπή
Δεν έμεινε κανείς πια εδώ
|
Káto ap’ ta fóta
San mikró pedí chtipiéme ke ksechniéme
Έcho archísi, écho archísi na fováme
Ti me éfere ke páli edó
Ki ólo léo tha girísi
Tha girísi san ton ílio
Tha me pári ap’ to chéri na mu pi
“gia séna tha `me pánta edó”
Dio méres makriá su
Stin ágnosti póli, thimáme ksaná
Dio méres akóma mu ipes tha fígo
Tha gino fotiá
Káto ap’ ta fóta
San mikró pedí chtipiéme ke ksechniéme
Έcho archísi, écho archísi na fováme
De thélo pia na mino edó
Ki óso léo tha girísi
Tha girísi san ton ílio
Tóso aplóni to skotádi ki i siopí
Den émine kanis pia edó
|